Misschien is het niet opgevallen, maar het was weer de week van de liefde. Prachtig, een hele week alleen voor de liefde. Tussen jou en mij gezegd, voor mij is het elke dag de week van de liefde. Niet dat ik elke dag de liefde bedrijf, maar als je het al ruim veertig jaar met dezelfde uithoudt, dan moet het met de liefde wel in orde zijn. Echte liefde dus en daar bedoel ik geen seks mee. Want volgens mij is er een heus verschil tussen liefde en seks. Zo kan je liefdeloos seks hebben, maar ook seksloos verliefd zijn. Het is maar net hoe je het bekijkt. In de media dacht men daar blijkbaar heel anders over, want voor wat ik er over gezien en gelezen heb, ging voornamelijk over seks in de week van de liefde. Zo zag ik, in een of ander programma, giechelende schoolmeiden proberen een condoom over een houten kunstpenis heen te trekken. Er mocht zelfs vooraf een keuze worden gemaakt uit een grenenhouten of een mahoniehouten fallus, dit al naar gelang de afkomst c.q. de voorkeur van de dames. De handeling erectus, werd vervolgens gedaan in een met rode pluche beklede kartonnen doos – let op de woordspeling – met de handen door twee ronde gaten, zodat alles zonder zicht en op gevoel moest gebeuren. Blijkbaar gaat men er vanuit dat dergelijke zaken alleen maar in het donker geschieden. Alleen de keuze uit die twee verschillende kleuren houten piemels ontging mij in dit geval volledig. Opvallend was wel dat er alleen maar meisjes in beeld kwamen. Waar waren de jongens? Waren die wellicht in een ander lokaal bezig met juf Hunker uit de vierde klas, je weet wel die dikke met die plooirok en die uilenbril, om te kijken hoe het nu eigenlijk zit met het vrouwen condoom? Nee, eerlijk gezegd was ik blij dat die week maar zeven dagen duurde. Afgelopen maandag begon er gelukkig weer een geheel nieuwe week. En niet zomaar een week! Nee…, deze week is het de week van het stotteren. En omdat het voor mij, zoals ik al zei, elke dag de week van de liefde is; ga ik me deze week hard maken om stotterend tot een hoogtepunt te komen.
©Frans de Leef
februari 2016
Tussen 2015 en 2020 schreef Frans de Leef voor de KonkreetNieuws precies 21 columns over een schat aan onderwerpen. Van ‘Ovonde’ tot ‘Kouwe Kak’, van ‘Loksen’ tot ‘Haagse Bluf’. Frans eindigde zijn bijdrage aan KonkreetNieuws met ‘Krimp’, over de gestage teloorgang van het mannelijk geslacht. Zijn columns waren altijd goed voor minstens een glimlach en vaak een schaterlach. We bedanken Frans voor al zijn humorvolle columns. We missen ze nu al!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.