Goorvlies

Ik weet het niet zeker meer, maar volgens mij is het ooit begonnen met Paul en Martin. U kent ze vast nog wel, die twee sterretjes reparerende tv-reclame monteurs van Carglass. Aardige jongens veronderstel ik, want kennen doe ik ze natuurlijk niet, alleen hadden ze één makke: ik verstond ze namelijk nooit en dat lag niet alleen aan het accent van beneden de rivieren, maar vooral aan hun binnensmonds gemompel en het inslikken van halve woorden. Een trend die ik tegenwoordig bij heel veel mensen bespeur en in het bijzonder bij jongeren. Je verstaat ze gewoonweg niet meer! Zo hoorde ik laatst iemand, die blijkbaar te lui was zijn lippen de goede kant op te bewegen, zeggen dat hij bij vagina 3 van het boek al was afgehaakt, omdat er te veel inwikkelde woorden instonden. En dan kan ik me er nog iets bij voorstellen dat de man in de straat zich niet zo nauwlettend met uitspraak bezig houdt, maar dat er op tv en in de reclames zo slordig met de taal wordt omgesprongen, daar erger ik me kapot aan. Neem nou die aardige meneer uit de Specsavers reclame, die hoorde ik, zonder bijbetalen, onlangs toch overduidelijk farifecaal zeggen in plaats van varifocaal. “Farifecaal”, meer kleuren stront dus. En ietsje verder in diezelfde commercial heeft hij het over fari vocale glazen. Let wel: daar waar de “V” staat zegt hij een “F” en waar de “F” staat zegt hij de “V”. Kortom, meerstemmige glazen dus. Het schijnt moeilijk te zijn. Maar aan de andere kant, wie weet doet meneer Specsavers dit wel expres en is het weer zo’n verborgen verkooptruc, want ze verhandelen tegenwoordig ook hoorapparaten in de brillenwinkel. Denk even met me mee: zit jij thuis rustig op de bank naar de buis te kijken en dan ineens, mompel mompel, komt meneer Specsavers voorbij en dan denk je: Hè, wat zegt ie nou? Hoor ik dat nou goed! Ik zal toch niets aan m’n oren mankeren? Misschien moet ik binnenkort toch maar eens langs de brillenwinkel! Maar goed, voor het zelfde geld verbeeld ik me dit allemaal, want ook ik word een dagje ouder en het kan best zijn dat die man wel duidelijk spreekt, maar dat ik het niet goed versta. En als dát zo blijkt te zijn…, dan heb ik last van goorvlies.

Tussen 2015 en 2020 schreef Frans de Leef voor de KonkreetNieuws precies 21 columns over een schat aan onderwerpen. Van ‘Ovonde’ tot ‘Kouwe Kak’, van ‘Loksen’ tot ‘Haagse Bluf’. Frans eindigde zijn bijdrage aan KonkreetNieuws met ‘Krimp’, over de gestage teloorgang van het mannelijk geslacht. Zijn columns waren altijd goed voor minstens een glimlach en vaak een schaterlach. We bedanken Frans voor al zijn humorvolle columns. We missen ze nu al!