Tekst en foto: Joris Bergsma
Lopend van Archimedesstraat richting Beeklaan kijk ik altijd onwillekeurig naar de opmerkelijke rij deftige Jugendstil herenhuizen, opgetrokken uit grijzig-beige baksteen. Achter een van de voorramen valt een aantal forse beeldhouwwerken te ontwaren. Mijn nieuwsgierigheid wordt nog groter als ik achter het zijraam een strook papier met ‘Pulchri Studio’ zie.
Yke Prins
Geen naam op de deur en ik ga niet zomaar ergens aanbellen. Wat zou hier zitten? Een atelier, een opslag, de reservecollectie van Pulchri? Voordat ik de juiste contactpersoon heb, ontmoet ik toevallig beeldhouwer Willem Wieringa uit de Franklinstraat. Hij weet te vertellen dat Yke Prins daar woont; ze is beeldhouwer en voormalig voorzitter van Pulchri Studio. Een kleine week later bel ik aan en word ik opengedaan door een rijzige dame, Yke Prins, die net ander bezoek zou uitlaten. Het bezoek blijft nog even, is net zo nieuwsgierig als ik. Yke gaat ons voor naar de salon aan de voorzijde van het huis, een ruimte waar monumentale, meer dan manshoge – of moet je tegenwoordig persoonshoge zeggen? – sculpturen staan. Geïnspireerd door natuurlijke oerkrachten bewerkt Yke Prins verwrongen boomstammen tot vloeiende plastieken die vervolgens dienen om mallen te maken voor bronzen zusterbeelden. Recent verwerkt Yke de oerkrachten vaker in versneden staalplaat en mystieke pentekeningen.
‘Wonderbakstenen’
Maar laat ik me hier beperken, want het onderzoek ging om het venster aan de Laan van Meerdervoort. Is het toeval dat een beeldhouwer in een van deze bijzondere panden woont? Het blijkt een oude jeugddroom van haar man te zijn om zo’n heerlijke Haagse kolos te bewonen. Ze vertelt me over de ‘wonderbakstenen’ van deze huizen. Die blijken afkomstig van steenfabriek Kranenburg, die even voor 1900 aan de Beeklaan/hoek Morsestaat verrees. De panden aan de Laan van Meerdervoort werden gebouwd als een 3D-brochure voor wat er zoal mogelijk was met de nieuwe kalkzandsteen. Helaas bleek de wondersteen een totale mislukking; hij loste op in regen (!) en de fabriek liep binnen enkele jaren op de klippen. De gevels van de panden werden echter met veel inspanning geconserveerd en bleven behouden, als beeldschone getuigen van te hoog gegrepen hofstedelijke ambitie.
Is er een mooiere omlijsting denkbaar voor beelden die voor de oerkrachten spreken?
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.