Sympathiek Symbiose

De Dames Vol & Voller wilden eindelijk hun bonnen van de vorige restaurantrecensie declareren bij de hoofdredacteur van KonkreetNieuws, toen die begon over duurzaamheid en klimaat. Hoe het eten van vlees en vis de planeet naar de vernieling helpt, dat we een voorbeeldfunctie voor de wijk hebben, dat we moeten meegaan met de tijd en wanneer we nu eens eindelijk een vegetarisch restaurant bespreken.

Laagjes

Mevrouw Vol vindt het allemaal prima, die kookt ook zelf wel eens vegetarisch. Maar mevrouw Voller schuifelt met lichte tegenzin op een druilerige donderdagavond voor het eerst in haar lange leven over de drempel van een vegetarisch restaurant. “Je doet toch wel iets met laagjes aan”, had ze van tevoren gezegd, “Je weet dat die groenteknagers en klimaatliefhebbers pas bij min 12 de kachel aandoen”. Het moet gezegd, het is inderdaad nogal fris als we om zes uur binnenkomen – al verandert dat snel door het warme onthaal.

Huiselijk

Elf jaar geleden streken twee Rotterdamse hippiedochters neer op dit charmante hoekje van de Galileïstraat en de Marconistraat. Hun droom: vegetarische gerechten serveren die zelfs de meest verstokte carnivoren overtuigen dat vlees niet nodig is voor een lekkere maaltijd. ‘Symbiose’ staat er op de ramen van het huiselijke hoekpandje. “Dat heeft mijn zus verzonnen”, zegt de andere zus, “die heeft doorgeleerd voor bioloog”. Onderwijl krijgen we een heerlijke amuse voorgezet, een glaasje paddenstoelenbouillon met knapperige groentjes. “Lekker hoor. Als je had gevraagd wat het was, had ik runderbouillon geraden”, fluistert mevrouw Voller.

Stoere notentaart

We kunnen kiezen uit drie, vier of vijf gangen (40/50/60 euro) en twee verschillende menu’s: vegetarisch of veganistisch. Mevrouw Voller raakt zowat van de leg. “Oh, is daar verschil tussen?” Na de uitleg gaat ze voor vegetarisch. Haar voorgerechtje is een tarte tatin met Japanse pompoen, gekaramelliseerde ui en geitenkaas. Ze slaakt een zucht van verlichting: “Alweer lekker!”. Hoofd is een flan van courgette, een aardappelgratin en ingemaakte venkel. De paprikasaus moet het op smaak brengen, maar die is aan de weinige kant. Toe is er een stukje Engadiner Nusstorte, een stoere Zwitserse notentaart met de geur van baklava.

Gado gado meets loempia

Mevrouw Vol gaat voor het veganistische menu dat ook nog eens glutenvrij is. Waarom ook niet? Het begint met een heerlijke salade van glasnoedels, papaya, komkommer, wortel, tempeh, kokos en pinda. Gado gado meets Vietnamese loempia. Dan volgt een knapperige punt polentataart met ingemaakte cantharellen. Helaas heeft het bedje van paddenstoelenragout de zout- en peperpot net gemist. Als dessert is er een verrukkelijke stoofpeer (al dente!) met vanille-ijs, zure kersen en warme chocolade. Zuur, zoet, bitter, zacht, textuur, het tikt alle boxen.

Enthousiast

Zoals het eten biologisch is, zo zijn de wijnen biodynamisch of natuurlijk vergist (zonder toegevoegd gist). Ze komen van importeur Funky Wines, opgezet door een oud-drummer en producer met een passie voor natuurwijn. Of van Vino Vero, de winkel van Irene en Peter in de Weimarstraat. De ene wijn is nog lekkerder dan de ander. De zus die bedient vertelt enthousiast bij elke gang waarom ze heeft gekozen voor juist dit glas bijpassende wijn. Goede keuzes! Als laatste delen de Dames nog een kaasplankje. Een mooi glaasje Hongaarse Tokaji maakt de avond helemaal af. Tevreden – en overtuigd – stappen de Dames de donkere nacht in.