De dames Vol & Voller gaan uit eten: De Kleine Weimar

De Dames gaan eten bij De Kleine Weimar, vlak bij de Valkenboskade. De tent zit afgeladen vol op een doordeweekse woensdagavond. Bij binnenkomst ruik je de eetluchtjes. Als na tien minuten nog niemand aan tafel is verschenen, vraagt Mevrouw Voller zich vertwijfeld af waar zij in hemelsnaam is beland. Maar dan verschijnt Kees, die naast gastheer ook kok, afwasser, vriend en eigenaar blijkt te zijn.

Vleugje

Kees ontvangt ons hartelijk. Alhoewel ‘hartelijk’ misschien niet helemaal het juiste woord is. Wel is hij joviaal, openhartig en misschien gezegend met een vleugje ADHD. Als de Dames om wijnadvies vragen, zegt Kees: “Bier en wijn, tja, dat drink ik zelf dus nooit. Ik vind het smerig. Na een paar glazen sta ik te dansen op tafel. Doe mij een fles Cointreau. De volgende dag geen centje pijn!” De wijnen in de kleuren rood, wit en rosé zijn van dezelfde Roemeense wijnboer. Er is geen menukaart, wel elke dag kaasfondue. “En als je iets anders wilt, dan heb ik nog wel ergens een platvisje, maiskippetje of biefstukje liggen.”

Etagère

Ons voorafje is de ‘proeverij’. Een etagère vol kleine bakjes sla met tonijnsalade, zalm, kalkoen, garnaal en een plakje ham en entrecote. Geen hogere kookkunst, al moeten we toegeven: het ziet er geinig uit en het is best lekker. De pinot grigio smaakt er prima bij. Mevrouw Voller krijgt er zelfs weer een beetje praatjes van: “Als je er eenmaal inzit, ruik je die frituur niet meer. En kijk, wat een hoop leuke mensen!” Inderdaad, de zaak zit vol en de sfeer is goed. Er zijn een paar tafeltjes met stamgasten, een jarig jongetje met zijn ouders en grootouders, een groepje jonge ondernemers en een tafeltje verdwaalde lamswollen dames.

Kaasfondue

Mevrouw Vol gaat voor een mooi gebakken biefstukje met friet en salade. Mevrouw Voller kiest de kaasfondue, met brood en knapperige koude groenten. Er zijn vijf smaken: gewoon, kruiden, knoflook en blauwe kaas. De vijfde smaak zijn de Dames even kwijt. Je mag alle smaken uitproberen en eten zoveel je wilt. Kaasfondue is altijd heel persoonlijk. En iedereen maakt het op zijn eigen manier: in België met bier, in Italië met gorgonzola en de deftige schoonmoeder van Mevrouw Vol gebruikt uitsluitend champagne. Er is ook altijd discussie over de dikte en draderigheid. Wij oordelen: iets aan de dunne kant, maar OK van smaak.

Digestiefje

Wij sluiten af met een lekker kopje koffie en een digestiefje. Dat blijkt een enorme bel te zijn en daarom iets minder geschikt voor de kleine drinker. Het tafeltje lamswol naast ons rekent af. Dankzij Social Deal betalen ze € 17,50 pp, voor drie gangen met koffie. Bij het opstaan horen we een van hen zacht mompelen over de kwaliteit van de kaasfondue. Wat wil je, denkt mevrouw Vol, voor die prijs en dan nog mopperen ook? Zelf rekenen we een tientje meer af, plus een welverdiende fooi.

Portugal

Ooit is Kees het horeca-vak ingerold en over niet al te lange tijd rolt hij er ook weer uit. Kees heeft namelijk een stuk grond gekocht in Portugal met een huisje erop. “Uiteraard met lekkend dak”, lacht hij. De bedoeling is daar volgende zomer definitief naar toe te gaan, met partner en honden. Dus wil je nog genieten van De Kleine Weimar, dan kan dat nog een klein jaar.