Kleurrijk Segbroek is bezig om een project op te zetten waarmee ze iets willen doen aan de eenzaamheid onder jongeren van 18 tot 25 jaar. Door corona is de eenzaamheid van deze groep groter en zichtbaarder geworden. Steven Dias Pires is bestuurslid jongeren van Kleurrijk Segbroek en Milan van Rossem ondersteunt als stagiair het project.
Cruciale fase in het leven
Steven: “Jongeren werden door corona ineens op zichzelf teruggeworpen en kregen geen impulsen van buiten. Daardoor raakten ze in een isolement. Jongeren spiegelen hun gedrag aan dat van leeftijdsgenoten en leren sociale vaardigheden. Een cruciale fase dus in hun leven. Eenzaamheid is ook een katalysator van andere problemen: een slechtere gezondheid, drugsgebruik, zelfmoordgedachten.” Wat dat laatste betreft: het aantal zelfmoorden onder jongeren is helaas aanzienlijk gegroeid. De afgelopen jaren is er flink bezuinigd op de jeugdhulpverlening, waardoor er lange wachtlijsten bij de GGZ zijn ontstaan. Begrijpelijk dat de cijfers zijn toegenomen. De gemeente doet haar best, maar kampt ook met het beperkte budget dat zij toebedeeld kreeg. En waarschijnlijk bestaat er ook geen goed beeld van de problematiek.”
Waarom juist deze groep?
Milan: “We hebben speciaal voor de groep van 18 tot en met 25 gekozen, omdat daar ook nog eens het vangnet van school, bijvoorbeeld van mentor of decaan, is weggevallen. Dan moet je het allemaal zelf oplossen. Wat niet helpt is dat jongeren niet snel hulp zullen zoeken, want daar rust een stigma op. Status is op deze leeftijd belangrijk en daar horen eenzaamheid en mentale problemen slecht bij. Het zal ook best een klus worden om jongeren naar onze avonden te krijgen. Maar we gaan klein en laagdrempelig beginnen.”
‘Board Game Blowout’
Dat eerste laagdrempelige begin bestaat uit het organiseren van spellenavonden (in hun flyer heet dat ‘Board Game Blowout’) op donderdagavonden van 19.00 tot 21.00 uur in de Regenvalk. Dat doen ze samen met welzijnsorganisatie Wijkz, die veel kennis in huis heeft op het gebied van jongerenwerk. Behalve spellen kun je ook denken aan gaming, films kijken, of samen over mogelijke andere activiteiten nadenken, zoals zeilen, een sportdag, snowboarden, bowlen, midget golf, basketbal. Centraal staat dat je samen activiteiten doet en zo met elkaar in contact en in gesprek komt. Hopelijk gaan ze zelf activiteiten aandragen en sluiten andere jongeren zich aan. “Huisartsen hebben er wel oren naar”, zegt Steven. “Als ze kennis hebben van ons project kunnen ze jongeren of hun ouders erop attenderen. Het is echt een serieus probleem. Een allereerste stap is dat we ons bewust worden van het probleem. Er is genoeg onderzoek op dit terrein, maar niemand weet hoe het probleem is op te lossen.”
Tekst: Anneke de Graaf Foto: John Martienus
