Bewoners van ReVa Groen en Duurzaam Cultuur, Sport en Religie Zorg, Hulp en Welzijn Veiligheid en Verkeer Wonen, Leren en Werken Gemeente en Politiek Geschiedenis van ReVa

Het flatgebouw boven De Regenvalk, een gebouw zonder naam

Volgens bewoner Bruno Driessen verdient het gebouw op het Regentesseplein, boven wijkcentrum De Regenvalk, niet de schoonheidsprijs. Maar dat het nog niet eens een naam heeft, kan hij toch niet verkroppen. Want hij woont er eigenlijk heel plezierig. Op naar een naam voor dit gebouw!

¨Het is  nu een 55plus-flat geworden¨

Waanzinnig mooi plein

Bruno (binnenhuisarchitectuur & architectonische vormgeving en meubelontwerp), nu als zzp-er werkzaam als grafisch ontwerper, woont hier nu ruim vier jaar. “En het bevalt me hier boven verwachting goed.” Zijn betrokkenheid bij de buurt laat hij zien in zijn vrijwilligerswerk als ‘spuitgast’ bij Emma’s Hof. Hij kijkt vanaf de vierde verdieping uit op alle mooie torentjes van de Regentesselaan en het plein en dat vindt hij prachtig. De architectuur van het plein vindt hij “waanzinnig mooi”.

Logo

Hij heeft het al in de week gelegd bij de bewonerscommissie en verhuurder Staedion, zijn idee om het gebouw ‘Flat Emma’ te noemen. Een logo, qua vormgeving een knipoog naar Café Emma hier op het plein, heeft hij alvast ontworpen en er is ruimte boven de entree waar het logo kan komen te hangen. Even afwachten nog.

55plus-flat

Vroeger stond hier de imposante Regentessekerk, die toen in de volksmond Emmakerk werd genoemd. Na afbraak in 1975 kwam er een seniorenflat voor in de plaats. “Het was toen een apart soort verzorgingsflat. Er woonde hier ook een huismeester die een bellenbord had dat met de andere flats in contact stond. De lampjes boven de deuren zijn er nog, maar niet meer in gebruik. Het is nu een 55plus-flat geworden.” Inmiddels kent hij alle bewoners hier, het is een gezellige hechte gemeenschap. Hij krijgt wel eens lekker Surinaams eten van een bewoonster. In de hal is het een komen en gaan, en met iedereen maakt hij een praatje, inclusief de postbode en de glazenwasser. Hij heeft net de prachtige kerstboom uit de binnentuin helpen weghalen, jammer dat ik die niet heb gezien, vindt hij. We nemen nog even een kijkje in de gezamenlijke wasruimte, waar je ook gezellig kunt zitten. Er staan een paar vernuftige kastjes die Bruno heeft gemaakt.

Karel

Bruno moet nu weg, maar we zijn buiten inmiddels in gesprek geraakt met bewoner Karel Roberti, in een scootmobiel die “voor een prikje is overgenomen van buurvrouw Jannie”. Hij heeft hem thuis niet nodig, maar het is wel handig met boodschappen doen. We gaan nog even met hem mee naar zijn flat.

Thuiszitten is niks

Karel is 83 en woont hier vanaf 2005. Hij is veel op weg, want hij kan niet goed stilzitten. “Dadelijk ga ik naar Scheveningen, lekker kibbeling eten. Als je oud bent, moet je op zoek gaan naar gezelligheid. Alsmaar thuiszitten is niks, je moet bezig blijven.” Ook in de gezamenlijke wasruimte beneden is het vaak gezellig met de andere bewoners. Hij gaat ook wel eens naar De Regenvalk hier beneden. Zijn kinderen wonen in Rotterdam. Daar heeft hij ook gewoond, maar de Hagenees in hem bleef zich roeren. Zijn flat ziet er keurig uit, hij houdt die zelf schoon, ook de ramen. In de zomer zit hij beneden in de tuin. Die houdt hij ook schoon. Ja, hij heeft het hier best naar z’n zin.

Tekst: Anneke de Graaf
Foto: John
Martienus