Beeldend kunstenaar Surender Kisoentewari (1954) woont in een woongroep aan de Beeklaan. Boven de ingang van hoekpand staat de tekst ‘Bindraban Bhawan’. Die naam verwijst naar het bos in India, waar de hindoegod Krishna onder andere heeft gewoond en geleefd. Vrijwel alle bewoners van deze woongroep zijn in Suriname geboren. Wel hebben ze verschillende religieuze achtergronden, hindoestaans, islamitisch en christelijk. Het is, met andere woorden, geen hindoestaanse, maar een Hindostaanse woongemeenschap.
Lever met appeltjes
Surender wordt in Paramaribo geboren. Een Nederlandse docent daar haalt hem in 1970 over naar Nederland te verhuizen en als jongetje van 15 komt hij in Breda terecht. Het is een geweldig gastvrij gezin, maar de overgang is op alle gebied even wennen: het land, de temperatuur en het eten. “We kregen dan bijvoorbeeld lever met appel. Binnen de kortste keren werd ik een halve Brabander en nam enthousiast deel aan het Bredase uitgaansleven en carnaval”.
Koorenhuis
Na een aantal jaren verhuist hij naar Enschede en volgt daar de vier-jarige grafische opleiding. Na zijn militaire dienst realiseert hij zich dat de banen in de grafische sector niet voor het oprapen liggen en volgt hij de eerstegraads opleiding tekenen aan de Academie Beeldende Kunst in Arnhem. ”Maar het werken in het onderwijs lag me toch niet zo, en via via kwam ik terecht op het Koorenhuis waar ik teken- en schilderles gaf aan beginners en gevorderden. Dat heb ik ruim tien jaar gedaan.”
Wereldreis door eigen stad
Surender was onder andere communicatiemedewerker Bureau Discriminatiezaken Haaglanden en beleidsmedewerker Stedelijke Adviesraad Multiculturele Stad. Hij raakt betrokken bij de vereniging ‘Haags Initiatief tegen Fascisme en Discriminatie’, een particulier initiatief gefaciliteerd door de gemeente. Een organisatie die vooroordelen probeert tegen te gaan. Een bekende activiteit die zij organiseert is ‘Wereldreis door eigen stad’. Hagenaars kunnen dan een reis maken langs de verschillende culturele, religieuze en maatschappelijke organisaties die de stad kent. “Wij werkten ook samen met STEK, voor Stad en Kerk, en andere organisaties, gaven brochures uit, organiseerden studiedagen, discussieavonden. Ik was in die sector ruim 20 jaar werkzaam en verrichtte op vrijwillige basis advieswerk en had verschillende bestuursfuncties. En voor zover er tijd overbleef, maakte ik eigen werk: schilderijen, tekeningen en assemblages.”
Westers en niet-westers
“In Enschede heb ik het ambachtelijke grafische vak geleerd. Een paar jaar later, tijdens de opleiding in Arnhem, kwamen heel andere vragen aan de orde: “Wie ben ik? Hoe ga ik om met mijn culturele achtergrond? Ik ben westers en niet-westers. Dat vind je terug in mijn werk. Het kunstwerk biedt ruimte voor subjectieve fantasieën, herinneringen, associaties en mythen. Als postmoderne kunstenaar bedien ik mij van een beeldtaal die een synthese is tussen westerse en niet-westerse kunst, gebruikmakend van alle mogelijke stijlen en disciplines in de kunst.”
Omniversum Mondriaan
De woning van Surender is tevens atelier en hangt vol schilderijen, tekeningen en assemblages. “Ik ben een groot bewonderaar van Mondriaan. Hier achter me zie je het werk ‘Omniversum Mondriaan’. Groen en oranje, niet meteen de kleuren die Mondriaan zou gebruiken, maar hij was ook in dit werk wel mijn inspiratiebron. De kleine verticale en horizontale strepen zie je bijvoorbeeld terug in zijn werk Compositie 10 uit 1915. Elke vrijdag hebben we in onze woongroep Bindraban Bhawan koffieavond en regelmatig neem ik dan een boek of een werk mee. Dat levert verrassende en verrijkende gesprekken op”.
Tekst en foto: Piet Vernimmen