Ik ben Marjo Elferink, 66 jaar geleden geboren in een groot gezin in het dorp Lichtenvoorde in de Achterhoek. In 1980 kwam ik voor de liefde naar Den Haag. We gingen in de buurt van het Rijswijkseplein wonen. In het begin vond ik Den Haag vreselijk: mensen leefden hier langs elkaar heen, ik was van huis uit gewend dat je via de achterdeur gewoon bij iedereen binnenliep. In ‘94 ging ik met een nieuwe partner in het Regentessekwartier wonen. Best spannend, voor het eerst een huis kopen, en dat in een wijk die de neiging had achteruit te gaan. Maar ik was verliefd op het huis en dat ben ik eigenlijk nog steeds. Inmiddels woon ik weer alleen.
Ik heb lange tijd bij de Boekenclub op het Noordeinde gewerkt tot de winkel ophield te bestaan. Daar had ik het behoorlijk moeilijk mee, ik hield van mijn werk, van boeken. Toen heb ik me laten omscholen en ben ik in de zorg gaan werken. En daar kreeg ik het toch ook weer erg naar mijn zin. Je leert zoveel verschillende mensen kennen. Ik hou ervan om voor mensen te zorgen, vind het fijn als ze blij zijn dat ik er weer ben. Daar schort het tegenwoordig aan, genoeg tijd om voor mensen te zorgen. Sinds kort ben ik met pensioen, en dat vind ik toch wel lekker. Ik heb nu ook genoeg tijd voor mijn andere hobby: koken. Een paar keer per week kook ik voor een paar buren. Die zijn daar blij mee.
Ik wil hier altijd blijven wonen. De buurt is echt vooruit gegaan en ik merk dat er ook grotere samenhang is ontstaan, in ieder geval bij mij in de straat. Misschien heb ik nu meer tijd om dat op te merken. Ik voel me helemaal prima zo, met het huis, de straat, de tuin, de buren, het koken.
