Bewoners van ReVa Groen en Duurzaam Cultuur, Sport en Religie Zorg, Hulp en Welzijn Veiligheid en Verkeer Wonen, Leren en Werken Gemeente en Politiek Geschiedenis van ReVa

Geschiedenis van drukkerij Samuel Lankhout

weimarchief logo

In een gevel aan de Noorderbeekdwarsstraat zijn drie gevelstenen gemetseld die herinneren aan een stukje geschiedenis van onze wijk. In 1853 begint Samuel Lankhout op een zolderkamer een drukkerijbedrijfje, Lithographie S. Lankhout & Co. De Co., een veertienjarige leerling, is dan nog zijn enige medewerker.

Slaolie-affiche

Lankhout verhuist meermaals en vestigt zich onder meer aan de Boekhorststraat, Wagenstraat en Riviervismarkt. De zaken gaan zo voortvarend dat er een volwaardig nieuw pand aan de Laan gebouwd kan worden, dat in 1866 betrokken wordt. Naast het zakelijke drukwerk maakt de firma ook naam met het drukken van waardedrukwerk en kunstzinnige (reclame)affiches. Het bekendste voorbeeld uit die periode is het slaolie-affiche van de Nederlandsche Oliefabriek uit Delft, ontworpen door Jan Toorop.                                                                                            

Technisch volmaakt

Door groei van de orders schaft de firma nieuwe persen aan en komen vakmensen in dienst, waardoor het pand aan de Laan te klein wordt. In 1904 krijgt het bedrijf vergunning om een nieuwe drukkerij te bouwen aan “een geprojecteerde straat ten westen van de Beeklaan”.

De naam van de straat, Noorderbeekdwarsstraat, zal in datzelfde jaar nog door de gemeente worden vastgesteld. Het pand wordt gebouwd op de hoek met de dan nog Loosduinse Teijlerstraat. Later zullen er nog uitbreidingen plaatsvinden tot aan de Noorderbeekstraat. Ook op de nieuwe locatie blijft het artistieke belangrijk. Reproducties van de ‘Paarden van Breitner’ worden als technisch volmaakt beschouwd. Heden ten dage zijn originele drukken nog erg gewild. Reclameposters van o.a. Holland Amerika lijn en Fongers rijwielen verwisselen op veilingen zo nu en dan voor hoge bedragen van eigenaar.  Andere bekende ontwerpers waren onder andere Willy Sluiter, Chris Lebeau en Johan Thorn Prikker.

Fusie

De groei van het bedrijf stokt in de periode 1940-45 en het bedrijf weet maar ternauwernood te overleven. Na de oorlog bloeien de zaken echter weer op en fuseert het bedrijf met Cornelis Immig en Zn. uit Rotterdam. Het bedrijf blijft maar groeien en mag zich in 1949 Koninklijke Drukkerijen Lankhout-Immig noemen. In 1953, bij het honderdjarig bestaan, is er nog reden voor een feestje en reist het voltallige personeel naar een bierbrouwerij in Luik om het jubileum te vieren. 

Nadat Lankhout de Noorderbeekdwarsstraat heeft verlaten worden de opstallen rond 1980 gesloopt. De woningen (rechts nr. 43) zullen later volgen. Links de Vrije Academie, waar nu de tennisbanen van Breekpunt liggen.  (foto: Boreva)

Het doek valt

Een 125-jarig jubileum zit er in 1978 nog net in, maar de magere jaren zijn dan al aangebroken. In 1979 valt het doek en wordt het bedrijf overgenomen door Nijgh & Van Ditmar dat eerder al het grotere Mouton inlijfde. De activiteiten verhuizen naar de Rijswijkse Plaspoelpolder en de bedrijfspanden en de naastgelegen huizen worden niet veel later gesloopt ten behoeve van sociale woningbouw. Wat rest zijn de drie gevelstenen van een letterkast, een drukpers en het Lankhout-logo boven de inrijpoort van de latere nieuwbouw tussen Noorderbeekdwarsstraat nrs.  43 en 45, die ons herinneren aan de bedrijvigheid die hier ooit was.

De latere uitbreiding van de drukkerij aan de Noorderbeekstraat. Uit “Een eeuw Koninklijke Drukkerijen Lankhout-Immig N.V..(1953)