Met het oog op de jaarlijkse dag van de mantelzorg op 10 november spreken we met mantelzorger Loes H. en met ouderenconsulent van Segbroek Eugenie de van der Schueren. Loes is een rijzige dame die voor haar 77 jaar heel vitaal overkomt. Ze vertelt over de zorg voor haar 84-jarige echtgenoot.
Kopzorgen
Tijdens een relatief kleine operatie werd hij besmet met een klebsiella-bacterie. Dit resulteerde uiteindelijk in een chronische nierziekte. Inmiddels moet haar man driemaal per week in het ziekenhuis aan de dialyse en lijdt hij aan grote vermoeidheid. Eigenlijk kan hij praktisch niets meer zelf doen. Dat is vooral voor hemzelf erg moeilijk. “Je bent er 24 uur mee bezig en dat is heel vermoeiend, zeker ook gezien mijn leeftijd. Het levert ook veel kopzorgen op: wat als ik uitval, hoe moet het dan verder? Gelukkig kan ik tijdens de uren dat mijn man in het ziekenhuis verblijft wat afleiding vinden, ook buitenshuis. Ik ben nu hier voor dit gesprek er even uit, in de hoop dat het thuis goed gaat. Ik ben zeker niet zielig, maar het is geen eenvoudig lot.” Loes zit overigens niet bij de pakken neer. Zo heeft ze onlangs een rollator/rolstoel-combinatie voor haar man gezocht en nu kan ze er toch weer met hem op uit. Ze zoekt altijd naar de –beperkte- mogelijkheden die nog resten. Dat past bij haar karakter en dat blijkt uit haar levensloop.
Over het leven van Loes
“Ik heb zeker geen gemakkelijk leven gehad, maar ik heb er toch altijd veel uitgehaald.” Loes groeide op in een warm gezin, maar ze wilde al vroeg de wijde wereld in. Ze droomde van een baan als au pair in Londen of Parijs, maar het werd een plattelandsstadje in Duitsland. “Ik kreeg weinig met de kinderen van doen, maar ik leerde daar wel mijn huishoudelijke vaardigheden. Die kwamen later van pas, maar ik wilde veel meer. Later, terug in Nederland en inmiddels moeder van twee kinderen, behaalde ik in de avonduren MO-Duits. Ik werd lerares aan de toen nog enige meisjes-Mulo in de stad.” Daarnaast runde zij samen met haar man een kapsalon. Ze kreeg de kans om een mooie winkel met exclusieve artikelen en porselein over te nemen. Tot aan haar pensioen heeft ze daar samen met haar man met veel plezier gewerkt. “En ik reisde heel graag. Kortom een rijk leven. Nu staat alles zo’n beetje stil en gaat alle energie in die mantelzorg zitten. Vooral het niet meer kunnen reizen, mis ik heel erg. Maar ook eens een nachtje vrijaf hebben zou al mooi zijn. Of gewoon eens vroeg naar bed kunnen als je uitgeput bent.”
Respijtzorg voor mantelzorgers
Eugenie vertelt dat er in Den Haag weinig goed gefinancierde mogelijkheden zijn om mantelzorgers zoals Loes te ondersteunen. Hoewel gespreksondersteuning fijn is, is dat natuurlijk niet genoeg. De situatie van Loes maakt duidelijk hoe goed het zou zijn als je als mantelzorger eens even vrijaf zou kunnen zijn. Even weer echt tijd voor jezelf en de kopzorgen een momentje los kunnen laten, in de zekerheid dat voor je man de zorg geregeld is. Dat zou toch geweldig zijn.
We hebben voorlopig nog wel meer dan die ene dag van de mantelzorg nodig om situaties als die van Loes en van de vele anderen in onze stad te verbeteren.
Informatie:
Ouderenconsulent ReVa Eugenie de van der Schueren
Wijkcentrum de Regenvalk
Regentesseplein 148
e.devanderschueren@voorwelzijn.nl
070 – 205 2660
Tekst: Aad van Schie
Foto: John Martienus
