Culturele instellingen in ReVa, zoals DeDDDD, hadden het zwaar het afgelopen coronajaar. Een korte impressie hoe de organisatie, de dansers en theatertechnici deze periode persoonlijk hebben ervaren.
Rinus Sprong is samen met Thom Stuart artistiek directeur van DeDDDD
“Vrijwel meteen na onze première in de Koninklijke Schouwburg overviel ons corona. Alles stopte! En tot onze schrik kwam het nieuws dat DeDDDD niet in het nieuwe kunstenplan zou worden opgenomen. We zijn direct gaan denken in mogelijkheden en hebben onder andere aan de Haagse Tour d’Amour meegewerkt, waarbij we verzorgingstehuizen benaderden om de bewoners afleiding, troost en schoonheid te brengen. Zo trokken iedere keer twee dansers, vaak samen met zangers en musici, naar verschillende wijken van Den Haag, maar ook buiten de stad.
Daarnaast organiseerden we een zomerdanscursus voor kinderen en een serie voorstellingen in het Westbroekpark. Een optreden voor een begrafenis en een memorial voor een overledene maakten dat we echt alles op het gebied van de maatschappij en menselijk leed en vreugde hebben gezien. Begin november hoorden we dat DeDDDD financieel gered zou worden. Dat we dat geld waard zijn, hebben de afgelopen maanden heel duidelijk bewezen.”
Peter Milikan, 45 jaar, vrijwilliger techniek bij het Zuiderparktheater en bij Tour d‘Amour, in november genomineerd als vrijwilliger van het jaar
“Ik vond en vind het best heftig, de hele Covid-crisis. Gelukkig kon ik op een aangepaste manier toch doorwerken, in tegenstelling tot heel veel anderen. Maar daar word je alleen maar creatief van, zo bleek. En gelukkig kwam ook Tour d’Amour op mijn pad. Wat een mooi feestje was het. Mensen weer zien stralen, sprankje hoop in de ogen te zien. Ik heb daar mooie mensen ontmoet, voor en achter de schermen. Ik hoop van harte dat er een volgende sessie komt, ik ben dan van de partij. En misschien valt er wel iets terugkerends van te maken. Count me in.”
Théo Vanpoperinghe, Frans danser die tijdens de eerste lockdown noodgedwongen bij zijn ouders in Lille verbleef
“We hadden en hebben veel geluk dat we nog steeds kunnen trainen en optreden. Ik ervaar dat echt als een privilege. De eerste Tour d’Amour waar ik in mee danste, was heel speciaal. We voelden dat we deelnamen aan iets erg belangrijks, het voelde goed om mensen de kans te geven even te ontsnappen uit de realiteit. Toen we hoorden dat het voortbestaan van DeDDDD ook nog eens werd bedreigd, kwamen we allemaal in een erg kwetsbare situatie terecht. Ik hoop dat, na deze periode vol beperkingen, de wereld zal snakken naar kunst en cultuur! Ik hoop dat zich nieuwe kunstvormen ontwikkelen die een culturele revolutie uitlokken en ik kijk ernaar uit om daar deel van uit te maken!”
Garance, 22 jaar oud, geboren en getogen in Parijs, en sinds vorig jaar danser bij DeDDDD
“De afgelopen maanden waren gevoelsmatig heftig: depressie, vreugde, tranen, motivatie, gekte. In de eerste periode probeerde ik vooral in conditie te blijven en mijn motivatie te behouden, ver weg van het toneel en het publiek. Tour d’Amour was echt een cadeau en bracht hoop in ons artistieke leven. We moesten vechten om nog op te kunnen treden en dat is wat we met de DeDDDD deden. Maar we kunnen nu gelukkig nog steeds optreden in scholen met educatieprojecten. Ik denk dat het culturele veld ook nieuwe mogelijkheden heeft gekregen, zoals het uitgebreidere gebruik van livestream. We passen ons aan en we zullen moeten leven met corona.”
Maia Jadue, Canadees danser, sinds drie jaar bij DeDDDD, danste bij Tour d‘Amour
“In eerste instantie raakte ik erg overstuur van de coronagevolgen, bijvoorbeeld toen het bezoek van mijn familie uit Canada moest worden afgezegd en alle geplande shows werden afgelast. Toen de beperkingen wat minder streng werden, voelde het goed om weer in de studio te kunnen werken en om op te treden voor kleine groepen. We maakten weer contact met mensen! De pandemie zal niet snel weg zijn. Het is moeilijk om niet op te geven, maar ik moet blijven vertrouwen in de prachtige kunst waaraan ik vorm geef en ik blijf geloven dat liefde in deze moeilijke tijden overleeft.”
Victoria Pesce, Argentijns danser bij DeDDDD
“Aan het begin van deze pandemie voelde ik verbijstering, bezorgdheid en angst om mijn bestaanszekerheid te verliezen waar ik zoveel voor had moeten doen. Ik voelde me erg alleen, opgesloten in een kamer van 2 x 2, ik probeerde hoop te houden en niet van het ergste uit te gaan. Ik werkte elke dag aan mijn barre in mijn piepkleine kamertje, waar ik niet kon springen, mijn pointe-schoenen aan kon trekken of kon trainen. Dus ben ik met Nederlandse les begonnen om mijn geest gezond te houden, en met meditatie om rustig te worden.
Het veranderde toen de beperkingen geleidelijk aan werden opgeheven en we niet alleen konden terugkeren naar de studio, maar ook de voorstelling Solos @ The Greens konden uitvoeren. Ik voelde me weer tot leven komen. Tour d’Amour was een bijzonder project. Te kunnen dansen en live op te treden met muzikanten was prachtig en onvergetelijk. We bereiden ons nu voor op de kerstproductie. Ik hoop echt dat cultuur kan blijven bestaan, omdat ik geloof dat kunst een sleutelrol speelt bij het opbouwen van een rechtvaardiger en betere wereld.”
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.