In opinieblad De Groene Amsterdammer van 4 september 2019 verscheen een groot artikel over de Weimarstraat van onderzoeksjournalisten David Davidson en Rasit Elibol. Het volledige artikel is in te zien op de website van De Groene Amsterdammer. Met toestemming van beide journalisten bieden wij de lezers van KonkreetNieuws een samenvatting van dit artikel.
De Weimarstraat: een typisch Haagse winkelstraat, eind negentiende-eeuws en een van de mooiste van de stad. Waar ondernemers als Firat en Bokstijn de straat al jarenlang trouw zijn. Maar waar ook, in de straat en de buurt eromheen, in anderhalf jaar tijd vijf horecazaken zijn gesloten. Vanwege drugs, en een keer vanwege een beschieting. Zes keer is een vergunning geweigerd of ingetrokken. In het artikel van De Groene Amsterdammer staan veel voorbeelden van regelmatig terugkerende taferelen zoals ‘s nachts draaiende motoren, gesleep met lachgas, intimiderend gedrag, vechtpartijen en bedreigingen.
Zand en veen
De Weimarstraat doorsnijdt de buurt in rijk en arm, in zand en veen. Tussen hoger opgeleiden ten noorden van de Weimarstraat en bewoners met beperkte inkomens, vooral in Zuid, waar veel mensen uit Oost-Europa wonen, arbeidskrachten voor de bouw en tuinbouw. Waar grootschalige kamerverhuur is, illegale bewoning en her en der overlast.
Een groot deel van de Weimarstraat is de afgelopen jaren opgeknapt. Daar vind je nu De Nieuwe Regentes, hippe koffietentjes en artistieke winkels. Het probleem zit tussen de Beeklaan en de Valkenboslaan en daaromheen, aan de kant van ‘Zuid’: coffeeshops, nachtslijterijen, avondwinkels, barretjes met dichtgeplakte ramen. Nepwinkels met nauwelijks klanten.
Ondermijning
In het gebied is sprake van vermenging van de boven- en onderwereld. Deze vermenging vindt ook plaats achter de gevels van op papier gewone cafés, bedrijfjes en woonpanden in de Weimarstraat, ReVa Zuid – en straten als de Beeklaan. Het lijkt erop dat vastgoed in ReVa meer dan in andere wijken een belangrijke rol speelt, en dat is niet nieuw.
De problemen zijn bekend. Harrysing O. en Rob de Meij waren in de jaren ‘80 en ‘90 beruchte huisjesmelkers in Den Haag. Nu zijn er nieuwe eigenaren en verse huisjesmelkers: malafide ondernemers die in de Weimarstraat en ReVa Zuid actief zijn in de horeca, uitzendbureaus en kamerverhuur. Witwassen van drugsgelden via een groente- en fruitwinkel, prostitutie in wat een gewone woning lijkt, illegale sigaretten, illegale verhuur tegen exorbitante prijzen aan Poolse arbeiders. Tot nu toe bleef een integrale aanpak uit, voor veel zaken geldt geen vergunningplicht, waardoor een middel ontbreekt om criminele invloeden tegen te gaan.
Beperken van de overlast
In januari vroegen politieke partijen gezamenlijk om een ander beleid. Tot nu is de aanpak vooral gericht op het beperken van de overlast: een blowverbod, beveiligers c.q. gastheren/-vrouwen in de coffeeshops, cameratoezicht en extra aandacht van de politie.
Brandbrief naar de burgemeester
“Onvoldoende”, vinden bewoners en zij stuurden in juni een brandbrief naar de burgemeester: “Intimidatie is aan de orde van de dag. We vinden ons wijkje fijn. En het is het waard om voor te vechten. Tegelijkertijd doet het ons extra pijn dat er niets mee lijkt te gebeuren.” Bewoners vertellen dat ze de buurt slechter zien worden, al jarenlang regelmatig meldingen doen van de overlast en dat de ondermijning een enorm probleem is. “De Weimarstraat is”, zoals een van hen het omschrijft, “een soort vrijstaat om te doen en te laten wat je wilt”.
Verzet
Het verzet tegen overlast en de criminaliteit die daarvan de bron zou zijn is inmiddels luidkeels. Er is de activistische Stichting Mafuganova die -vergeefs- naar de Raad van State is gestapt om woningsplitsingen en huisjesmelkerij tegen te gaan en er is de groep WijWeimar die positieve krachten in de wijk wil laten samenwerken om huisjesmelkers en criminaliteit te verdrijven.
Gemeente moet meer invloed krijgen
“Dieper ingrijpen is nodig”, aldus Paul Ganzeboom, winkelstraatmanager van 2010 tot 2017. Zijn aanpak werkte in een deel van de straat, de andere kant, het huidige ‘hippe’ deel. “Het slechte verschuift dan”, vertelt hij. Volgens hem zitten malafide ondernemers juist in de Weimarstraat, omdat er veel leegstand was en de huren laag. Voor de Weimarstraat is het belangrijk dat de gemeente meer invloed krijgt op het winkelaanbod: méér winkelend publiek en minder schimmige ondernemers. Zo’n plan is er nog niet, maar er wordt wel over nagedacht: langdurige inzet van de gemeente, de politie, bewoners, ondernemers en een gebied- of branchegebonden vergunningplicht.
Ondertussen
Een voormalig drugscafé staat nog steeds te huur en een netwerk van veroordeelde heroïne-broers probeerde in 2018 weer voet aan de grond te krijgen. Vergunningaanvragen werden afgewezen vanwege criminele contacten, maar een bekend drugscafé, waar een verdenking van zwart geld was, heeft weer een nieuwe uitbater. Met als nieuwe naam de oude naam.
Tot zover De Groene Amsterdammer, met dank aan de journalisten, David Davidson en
Rasit Elibol.
De redactie van KonkreetNieuws volgt uiteraard wat er gaat gebeuren en hoe er wordt gereageerd op dit harde beeld van ReVa. De eerste reacties zijn van WijWeimar en de
stichting Mafuganova:
WijWeimar: “WijWeimar herkent zich helaas heel goed in de geschetste problematiek. Het heeft geen zin om te wachten op nader onderzoek en een daaruit volgend plan van aanpak.
De gemeente moet een noodverordening ontwerpen voor het gehele gebied. Hierin zijn een aantal zaken opgenomen: BIBOB procedure (een relatief simpel administratief instrument) bij elke bestaande en nieuwe ondernemer; geen vergunningen meer zonder diploma voor iedere branche en duidelijkheid over herkomst geld. Alle schimmige panden in de Weimarstraat en op de Beeklaan worden bezocht door de Pandbrigade.
Er wordt nog eens duidelijk aan de bewoners in heel ReVa gemeld, per huis een brief, dat er een meldnummer is voor vermoedelijke wantoestanden zoals overbewoning. Dit om een eventueel waterbedeffect snel te signaleren. Voor een bijvoorbeeld tweejarige aanpak komt een ruimhartig budget, uit de grondreserve wellicht. In plaats van een winkelstraatmanager meer een stadsmarinier met stevige bevoegdheden (Rotterdamse aanpak). ‘In actie’ wat ons betreft en we gaan hierbij vooral de politieke partijen betrekken. En we gaan een sterk appèl doen op de burgemeester. College en raadsfracties kunnen niet meer wegkijken, dankzij dit artikel.”
Mafuganova: “Mafuganova is al jaren bezig met deze problematische materie. Eerst als straatcommissie, toen als wijkcommissie en nu als Stichting Mafuganova Valkenbosch. Drie burgemeesters hebben de klachten getracht te behandelen. Het woord is nu aan de vierde. Maar Mafuganova laat het niet meer los en we zullen samen met WijWeimar en betrokken bewoners blijven vechten voor een veilig fysieke leef- en woonomgeving. Maar ook dat de Weimarstraat en omgeving gaat bloeien met een gezond ondernemingsklimaat. Opdat ook wij een leuke, gezellige winkelstraat hebben met een grote variatie aan allerlei soorten winkels.”
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.