De herinneringen van John Martienus (64) aan de buurt waar hij zijn leven lang heeft gewoond, zijn onuitputtelijk. Hij zou letterlijk alle winkels die zich tijdens zijn leven in de Weimarstraat en omgeving hebben gevestigd, kunnen opnoemen. Hier dus niet meer dan een impressie. John Martienus (een van de fotografen van de KonkreetNieuws) heeft een gedegen basis in de Franklinstraat, die hij consequent met een ‘a’ uitspreekt. Zo spraken zijn ouders het uit en daarvoor ook hún ouders. John en ook zijn ouders zijn in de Franklinstraat geboren; zijn moeder op huisnummer 143, zijn vader op 184 en hijzelf op 105.
Franklinstraat
Johns opa van vaderskant had een fietsenstalling op nummer 82. Opa van moederskant was marktkoopman in snoep en koek. “Die maakte veel zelf. Ik heb vaak geholpen met borstplaat en pindarotsjes maken. Heerlijk werk en soms maak ik die nu nog wel eens.” Later verhuisde die opa naar de Kaapstraat, dichter bij de Haagse Mart. Ook zijn andere opa hielp hij geregeld: in de fietsenstalling banden plakken, spullen halen bij de groothandel. Op de hoek met de Daguerrestraat zat een kolen- en petroleumhandel en verder zaten in de Franklinstraat tentenhandel Tittel, een groenteboer, horlogereparatiebedrijf Van de Berg, drukkerij Artisan, een kruidenier: “Daar mochten we ook ‘s avonds aankloppen en eenmaal in de week afrekenen.” Hij ging op school in de Van Merlenstraat en speelde vaak in het plantsoentje met vijver op het Koningsplein, waar hij geregeld een nat pak haalde.
Schaatsen
Van zijn 18e tot 23e werkte hij in bar-bodega Guntry (John: “Voorheen was dat een pianohandel”) op de Regentesselaan (nu Da Braccini), waar hij en zijn meisje ook hun verlovingsfeest vierden. In 1979 trouwden ze en ze kregen 2 kinderen. Hij had Ellen in ‘78 leren kennen bij het schaatsen. “Ze schaatste altijd samen met mijn zuster – toen werd er veel vaker geschaatst dan nu. Op een keer ging ik mee, werd meteen verliefd en een jaar later waren we getrouwd. En precies hetzelfde gebeurde dat jaar met een collega van me die ook eens mee ging schaatsen, en die is nog steeds met mijn zuster getrouwd.”
Duijvestein
“Mijn schoonvader werkte bij de firma Duijvestein (radio/tv) in de Weimarstraat, waar nu Ekoplaza zit. Daar ging ik in ‘79 ook werken en ik ben er 27 jaar gebleven. Op hetzelfde moment betrokken we de woning boven de winkel. Daar wonen we nu na 40 jaar nog steeds. Ik heb met heel veel plezier bij Duijvestein gewerkt, maar ik ben wel minstens 20 keer op het politiebureau in de Archimedesstraat geweest, als er weer eens was ingebroken in de zaak.”
Weimarstraat
“Ik ken alle winkels die in de Weimarstraat hebben gezeten. Dat waren vroeger vooral luxe winkels; 7 schoenenwinkels, bijvoorbeeld de Velu waar nu de Etos zit, een lederwarenwinkel, chique herenkledingzaken, bijvoorbeeld Dress-up vlakbij de Franklinstraat, geleid door twee onberispelijk geklede heren. Verder Roemer: kussens en meubelstoffen, waar nu de bloemen- en plantenwinkel is. Daarnaast zat Sjaak Roggeveen, voetballer bij ADO, met huishoudelijke artikelen. Naast Roemer kwam later slager Gerritsen, waar mijn zuster nog een paar jaar heeft gewerkt. Gerritsen was een begenadigd musicus en speelde in een band. En waar nu snackbar Koemans is, zat vroeger een banketbakkerij, met een bijzondere ronddraaiende vitrine.”
Het zwembad
“Er was een Volendammer viszaak, waar nu (voorheen vishandel) Buis Home of Kwee Lapis zit. De eigenaar liep in Volendammer klederdracht. Ze verkochten ook zeekaak en enorme grote zure bommen; je mocht aanwijzen welke je wilde hebben. Jamin zat waar nu de tapijthandel zit, op de hoek van de Beeklaan. Aan de overkant, naast Erik’s Hobbyshop waar je bouwpakketten voor vliegtuigjes en bootjes kon kopen, zat een paardenslager. En waar nu het atelier voor papierkunst zit, zat vroeger een watersportwinkel. Daarnaast een pinda- en koffiebranderij; het rook daar altijd erg lekker.” De Nieuwe Regentes noemt John nog steeds ‘het zwembad’. Waar zijn vader trouwens badmeester was, overigens zonder zelf zwemdiploma’s te hebben. En waar nu de Jumbo, zit in het voormalige pand van Epskamp, zat vóór Epskamp kledingzaak Kreymborg. “Tussen haakjes, ik hou mijn hart vast voor de parkeerproblemen die de Jumbo gaat veroorzaken.”
Fietspad
“De buurt heeft nogal wat ups en downs gekend. Een grote klap veroorzaakte het fietspad door de Weimarstraat, dat in de tachtiger jaren werd aangelegd, en het eenrichtingsverkeer dat toen werd ingevoerd. Dat is voor heel veel winkeliers de ondergang geweest, omdat daardoor de Weimarstraat slecht bereikbaar werd. En het fietspad was ook nog eens gevaarlijk en onoverzichtelijk. Er kwamen grote protestacties van de winkeliers; ze hebben de fietsroute geblokkeerd en zelfs de straat opgebroken.”
Weg
“Ik vind de ovonde een ramp. Levensgevaarlijk en hij veroorzaakt grote opstoppingen. Die moet wat mij betreft weer weg. En ik ben nogal negatief over het stuk Weimarstraat tussen de Beeklaan en de Valkenboslaan. Of we hier voor altijd blijven wonen? We hebben hier altijd met plezier gewoond, maar misschien gaan we toch wel een keer weg uit de wijk. We worden ouder en het traplopen naar ons bovenhuis wordt misschien moeilijker. Hoe dan ook, we hebben hier heel wat meegemaakt.”
