Bijna 2700 foto’s van ruim 4400 langslopers. Wij zijn nummer 2690. Straks fotografeert hij de oudste. 96 en een half.
En dan zo dat been, nee zo. Náár de toekomst toe. Eens waagde iemand het de andere kant op te lopen. Dan klikt ie niet. Met zijn bijna uitgestorven kodakje.
Alle mensen zijn mooi zo blijkt. Wat ze laten zien, wat ze zeggen, altijd mooi. Gekke lange mannen, kleine vrouwtjes. Niemand weigerde, alleen de postbode zei nee. Eenmaal betaalde hij 7 euro.
Effe meejiggen buur. Hij zou vaker nee zeggen, maar daar gaat ie alweer. Uit de mauw, wauw! Een straat vol muziek. Chansons, Bossanova, soms van het genre AlleDertienGoed. Hij speelde iets van de Kinks toen ze elkaar ontdekten.
Inmiddels kennen beiden de klappen, de kwetsbaarheid.
Fotografie, schilderen, muziek. En een beetje zeiken af en toe. Op de groepsapp. Over ochtenddrukte. Over lantarenpalenliefde.
Geestdrift, noodzaak, hoe dan ook onverminderd enthousiast. Onveranderd? Ja, oké, het wordt steeds mooier. Toch.
