Sinds 1 januari jl. is de wet veranderd. De algehele gemeenschap van goederen bestaat niet meer. Het wettelijke stelsel bestaat nu uit een beperkte gemeenschap. Het scheelt maar één woord, maar maakt een wereld van verschil.
Maak je geen huwelijksvoorwaarden en wijk je dus niet af van de wet, dan zijn de erfenissen en schenkingen die je krijgt alleen voor jou. Bij een eventuele echtscheiding hoef je die niet te delen met je ex. (Te) simpel gezegd is de anti-schoonzoon /- schoondochter-clausule nu wettelijk geregeld.
Is het daarom niet meer nodig dat ouders een testament maken om daarin de
koude kant uit te sluiten? Was het maar zo makkelijk. De nieuwe regels gelden namelijk pas vanaf 1 januari 2018. Ouders van wie de kinderen vóór die dag in het huwelijksbootje zijn gestapt, moeten zo’n privé-clausule toch nog steeds in een testament regelen.
Maar ook ouders waarvan de kinderen nog gaan trouwen, doen er goed aan om in hun testament te verordeneren dat de schoonkinderen niet meedelen. De kinderen kunnen namelijk zowel voor als na het uitwisselen van het Ja-woord in huwelijksvoorwaarden bepalen dat zij afwijken van de huidige wet. Zij kunnen daarin zelfs een zogenaamde ‘insluitings-clausule’ opnemen.
Onderling spreken ze dan af dat erfenissen toch gemeenschappelijk zullen zijn en dus gedeeld moeten worden bij een echtscheiding. Hebben de ouders echter een ‘uitsluitings-clausule’ in hun testament staan, dan gaat hun wens boven die van hun kinderen. Al krijgt een schoonzoon met mooie praatjes dochterlief zo ver om een ‘insluitings-clausule’ op te nemen in hun (toekomstige) huwelijksvoorwaarden, dan nog krijgt hij geen recht op de erfenis van haar ouders.
Overigens is dit scenario niet alleen van toepassing bij een erfenis. Het kan ook spelen bij een schenking. Dus als de ouders met de warme hand hun kind willen steunen, raad ik nog steeds aan om daaraan een privé-clausule te koppelen.
Dirk Post
dit was voorlopig de laatste column van notaris Post in Konkreet Nieuws