De naam De Dutch Don’t Dance Divison (DeDDDD), de dansorganisatie die sinds een paar jaar in De Gheijnstraat is gevestigd, lijkt ineens in alle (Haagse) dansprojecten en -initiatieven op te duiken. Aan alles wat ze doen of waaraan ze meedoen zit een gouden randje. Solo’s @ the Sea: uitverkocht, Carmina Burana: uitverkocht. De Dutch Summer Dance Course: volgeboekt. Alice in Wonderland, afgeladen. Naast de projecten is er een ruim lesaanbod voor iedereen die wil (leren) dansen.
De Haagse dansorganisatie werd in 1996 opgericht door Rinus Sprong en Thom Stuart, ook nu nog de artistiek leiders. Ze werkten aanvankelijk vanuit huis. Het gezelschap creëert en produceert multidisciplinaire dansvoorstellingen voor reguliere theaters en voor bijzondere locaties en festivals. Ook zijn er cursussen voor jong en oud, in kleine en grote projecten. DeDDDD staat met beide benen in het culturele landschap en vaart (ook) op intuïtie. Vanaf 2016 vanuit de vaste locatie, een oude school in de Gheijnstraat.
Ontwikkeling van talent
Centraal staan -sinds 2013- de dansers van De Dutch Junior Dance Division (DeDJDD). In dit talentontwikkelingstraject worden jonge dansers begeleid op het gebied van danstechniek, (re)presentatie, cultureel ondernemerschap, professionaliteit, veelzijdigheid en inzicht in hun danscarrière. De dansers, vaak vanuit het buitenland, kunnen zich hier intensief bezig houden met hun vak en hun ontwikkeling als dansprofessional.
Kiran Bonnema/Billy Elliot
Een van de tien jonge dansers van DeDJDD is Kiran Bonnema (geboren in Nederland, 1998). Hij woonde vanaf zijn derde in Brazilië en begon met dansen toen hij zes jaar was. Waarom is Kiran gaan dansen? “Mijn moeder vertelde me: voordat je kon lopen was je al aan het dansen. Ik was zes jaar en we gingen samen de film Billy Elliot kijken (Billy leeft in een Britse mijnwerkersgemeenschap in 1984 en wil op balletles -redactie). Ik wilde altijd al dansen, maar in die film zag ik dat het ook kon! Dus ging ik mijn eerste balletlessen volgen, ver weg alles en iedereen. Ik bleek talent te hebben en deed auditie bij de Bolshoi Academy Brasil. Zo begon het.”
Meer dan duizend woorden
Het idee dat dansen iets voor meisjes is leefde op school in Brazilië behoorlijk. “Je leert ervan”, glimlacht Kiran. Hier ervaart hij dat soort dingen helemaal niet. “Ik vind Nederland heel creatief en alternatief, ik merk het in het denken en doen van de mensen. Ik woon in een studentenhuis hier vlakbij in de Noorderbeekdwarsstraat, en als ik zeg dat ik danser ben is het antwoord: Nice!”
Dansen is hoe dan ook zijn verleden, zijn heden en toekomst. “Waarom? Nou bij kunst gaat erom dat iets werkelijk van binnenuit komt. Het wordt vertaald in een schilderij, een muziekstuk, een dansvoorstelling. Voor mij zeggen deze dingen meer dan duizend woorden. Het is echt mooi dat ik bij DeDDDD kan leren welke richting mij het beste ligt. We doen zoveel hier, alle stijlen komen voorbij. Uiteindelijk voelt mijn lichaam wat voor mij het beste is.”
Meer informatie: www.ddddd.nu
