Zoro Feigl in de Electriciteitsfabriek
Meterslange kronkelende vuistdikke touwen door duinzand, nerveus zwiepende flexibele buizen door zalen, hoepels die in waanzinnig tempo over elkaar heen buitelen, kabels die door de ruimte slingeren of flexibele groene rechtopstaande stroken die, mechanisch aangedreven, steeds wisselende vormen aannemen. Kunst is een kwestie van smaak, maar vrijwel elke bezoeker raakt geïntrigeerd door de stoere kunstwerken van Zoro Feigl..
Het werk van ambachtelijk kunstenaar Zoro Feigl komt het beste tot zijn recht in industriële omgevingen zoals in de grote hallen bij DordtYart of die van de Verbeke Foundation in Kemzeke, iets ten westen van Antwerpen, waar vrijwel altijd werk van Feigl te zien is. Nu eindelijk is hij dan in onze eigen Electriciteitsfabriek.
De basis van zijn werk is altijd staal waaraan hij flexibele materialen toevoegt die, door motortjes of elektrisch aangedreven, hun weg door de ruimte gaan, alsof ze een eigen wil hebben. Ze bewegen volgens een onnavolgbare systematiek. Het mechanisch gedeelte gaat, tot vreugde van Feigl, bij de voorbereiding ook wel eens mis. Het is steeds de grens wat je met materialen kunt doen. “Zo hoor het niet, maar zo kan het wel,” is een typerende Feigl uitspraak.
Een van de aardigste werken is ‘Poppy’, een soort grote rode plooirok die uitgezakt aan het plafond hangt en ineens begint te draaien. Zo snel, dat ie elk moment de ruimte in dreigt te schieten. De reacties van het publiek zijn tekenend voor het werk van Feigl: volwassenen worden vrolijk en kinderen beginnen te dansen. Rock en Roll in de Electriciteitshal. Mis het niet.
