In het DCR-gebouw op het De Constant Rebecqueplein zijn veertig ateliers waarin zowel starters als meer ervaren kunstenaars van uiteenlopende disciplines werken, in eigen of gedeelde ruimtes. Het zijn professionals zonder primair commercieel doel. Zij kunnen hier experimenteren, elkaar ontmoeten en ideeën uitwisselen. Al met al een prachtig palet. KonkreetNieuws brengt in een serie een aantal van deze ‘makers’ over het voetlicht.
Malou Osendarp: taal inzetten in woord en beeld
Malou Osendarp had altijd al een liefde voor letters (‘zowel inhoudelijk als qua vorm’). Als grafisch ontwerper specialiseerde zij zich dan ook in de typografie en als ‘curator van woordbeelden’ geeft zij tentoonstellingen mede vorm met typografie, bijvoorbeeld bij het Haags Historisch Museum.
Spelen met taal bleef altijd haar ding en het is dan ook niet vreemd dat Malou nu ook de drijvende kracht is achter ‘Huis van Gedichten’, dat kinderen en jongeren de liefde voor taal bijbrengt door poëzie, rap en spoken word. Ze organiseert workshops op scholen, of binnen evenementen als Crossing Border en de Poetry Battle in de Bordelaise.
Huis van Gedichten probeert zo jongeren een boost te geven door poëzie te mixen met underground. “Er komt veel moois uit voort. In de uitingen van scholieren stellen wij ons altijd de vraag of we iets moeten redigeren of laten staan. Want als iemand in een gedicht over vlees eten eindigt met: ‘Wat als wij de vleeswaren?’ dan ga je dat toch niet veranderen… “
Anatole de Be: schilderijen en prints
Anatole Giorgio De Benedictis (25), van Frans-Italiaanse afkomst, geboren in Bretagne en opgegroeid in Brussel, studeerde een jaar geleden af aan KABK. Als kind al was Anatole geboeid door architectuur en plattegronden. Hij zijn nu vaak uitgangspunten voor zijn schilderijen en prints. “De wereld is een georganiseerd geknoei. Die plattegronden laten zien hoe mensen worden ingedeeld.” Oude, nostalgische beelden, soms zestig jaar oud, geeft hij opnieuw betekenis. Hij ziet zichzelf daarbij als een klein deel in het voortschrijdende geheel van de wereld. “Je doet wat je doet. Het is niet speciaal of nieuw, maar wel altijd een autobiografische creatie.” Anatole creëert opnieuw, door lijnen te accentueren, te zoeken naar toegevoegde kleuren (meestal rode, blauwe en gele vlakken) en soms door een vrije associatie toe te voegen. De toekomst? “Gewoon verdergaan.” En blijven exposeren, alleen of met ’fellows’. Want ook dat moet wel. Maar liever niet te veel uitleggen dan. Laat de kijker het zelf invullen.
http://www.anatoledebenedictis.com/
De DCR wil toegankelijker worden. Een van de acties die hiervoor is ondernomen is een mooie vernieuwde website: www.dedcr.nl