Kunstenaars van allerlei pluimage, choreografen, vormgevers, architecten, theater- en filmmakers, muzikanten en dansers, je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt ze terug op het De Constant Rebecqueplein. De tentoonstellingsruimte NEST bespraken we in het vorige nummer. Ook theaterruimte ZAAL 3 en De Electriciteitsfabriek kwamen al aan bod. Maar er gebeurt nóg meer aan dit plein. De stichting DCR beheert er veertig ateliers, een dansstudio en een muziekstudio.
“De veertig werkruimtes zijn te huur voor creatieve professionals zonder primair commercieel doel”, licht René Jansen toe. Hij is naast ‘maker’ verantwoordelijk voor het facilitair management van stichting DCR. “De creatieven kunnen hier experimenteren, elkaar ontmoeten en ideeën uitwisselen. Zo ontstaan vaak mooie nieuwe dingen. In de dansstudio werken jonge of juist bekende, vaak internationale choreografen die hun eigen inzichten willen ontwikkelen. Soms verblijven en werken ze hier een korte periode. Ruimte genoeg om te experimenteren dus. Dat geldt ook voor de muziekstudio.”
Zichtbaarder
Er is aan het plein al met al een schitterende broedplaats van kunst en cultuur ontstaan, wat ook de inzet van de gemeente was toen het initiatief na elf jaar leegstand van de panden in 2005 van start ging. Tijd om weer een volgende stap te zetten: “We willen zichtbaarder worden.”
DCR Pleinfestival
Bij de huurders van de ateliers is vaak sprake van een natuurlijke kruisbestuiving, in sommige gevallen ook met de disciplines dans, muziek of theater. Dat was begin september al te zien op het DCR Pleinfestival, met optredens, workshops en rondleidingen. Vormgevers en kunstenaars (René: “eigenwijze mensen met smaak”) ontwikkelden door een commissie of ‘werkgroep’ een ontwerp voor de bewegwijzering, die het publiek eindelijk goed de weg moet gaan wijzen in het tot nu toe flink ontoegankelijke complex. Daarnaast ging er een nieuwe website de lucht in, ontworpen en gebouwd door “mensen uit de eigen kweek”. Frank Munster was de hoofdontwerper.
Balans
Intern schakelt DCR een tandje bij met het stimuleren van de onderlinge uitwisseling, vooral door het creëren van (sociale) ontmoetingen, workshops en inspiratiebijeenkomsten. De huurcommissie heeft als taak om de balans tussen de verschillende kunstdisciplines te bewaken en bewaakt tevens de kwaliteit. En ze kijkt naar de leeftijdsvariatie binnen het bestand van de atelierhuurders. Jongeren kunnen een starterskorting krijgen.
Sterfietsroute
De gemeente Den Haag gaat de sterfietsroute (van binnenstad naar Scheveningen Haven) uitbreiden met nieuwe veilige fietspaden in de De Constant Rebequestraat. Veelbelovend is ook dat Uniper, eigenaar van de Electriciteitsfabriek, wil meewerken aan het leefbaarder maken van het plein door het verplaatsen van hekken bij de fabriek. Dat belooft wat voor de bewoners nabij deze unieke broedplaats van kunst en cultuur.
Eliane Esther Bots, filmmaker
In het DCR-gebouw werken zowel starters als meer ervaren kunstenaars van uiteenlopende disciplines in eigen of gedeelde ruimtes. Een prachtig palet. We introduceren er hier alvast twee. De korte films van Eliane worden getoond op (inter)nationale festivals binnen de documentaire- of experimentele sectie. Haar films ontstaan vanuit toevallige ontmoetingen en ontwikkelen zich door datgene wat er binnen deze ontmoetingen gebeurt. Wat ze maakt is onderdeel van een langdurig onderzoek, vanuit haar fascinatie voor de mensen die de verhalen vertellen. Verhalen over familiebanden en de invloed van conflicten (oorlogen en migratie) daarop. Niet zozeer de feiten, maar vooral de herinneringen, dromen en verlangens van de geïnterviewden (‘en dat wat ze nìet zeggen’) en haar karakters, vormen daarin de werkelijkheid.
Vera van Wolferen, kunstenaar
Vera creëert geconstrueerde scenes van papier, karton en hout. Ze verkoopt internationaal en exposeert in verschillende musea. Van de (vaak maquette-achtige) sculpturen maakt ze foto-impressies en stop-motion animaties. Ze maakt zelf de ontwerpen van de landschappen voor de foto’s en de animaties. Haar werk is een reactie op de alledaagse omgeving waarbij zij zichzelf wil blijven verrassen. Onderwerpen zijn huishoudelijke objecten, architectonische elementen en voertuigen. Sprookjesachtige, vredige tafereeltjes, nooit agressief. Ze creëert daarmee een wereld zoals zij die graag ziet en waarvan ze hoopt dat het de fantasie van andere mensen weer prikkelt.