The Chair Wilbert Lahaye
“Kappen is een creatief vak, het is heel praktijkgericht en ik ontdekte mijn talent om met mensen om te gaan. Een hippe, volkse herenkapper, dat is het voor mij, dat had ik al snel door.” Aan het woord is Wilbert Lahaye, herenkapper aan de Weimarstraat
Hoe wordt een mens kapper in de Weimarstraat? “Ja, dat is een heel verhaal”, zegt Wilbert. “Ik was geen gemakkelijke jongen en na het VMBO had ik geen flauw idee, wat ik zou gaan doen. Via een open dag kwam ik op de kappersopleiding in de Maziestraat terecht. Mijn stage deed ik bij Rob Jansen aan de Jan Luijkenlaan. Rob had toen drie zaken met 30 man personeel. Daar leerde ik de kneepjes van het vak. Hij trok me op, stond naast me en liet me goed kijken. Na een aantal jaren ervaring als bediende maakte ik als 29-jarige de stap naar een eigen zaak. Via de slijter in de Weimarstraat hoorde ik van dat lege pand op nummer 347a. Met een vriend knapte ik dat pand op en al meteen liepen allerlei buurtgenoten naar binnen om te zien wat die gozer aan het doen was. Een warme ontvangst in Valkenbos was dat. Vanaf het begin stond de deur bij mij open en dat is nog steeds zo. Ik tikte een paar stevige oude kappersstoelen op en de naam was snel bedacht. ‘The C hair’ moest dat worden. Mijn oude baas gunde mij deze kans en stuurde mensen door om eens te gaan kijken bij die jonge ondernemer. Dat noem ik altijd de ‘gunfactor’!
Goed gekapt en flink gelachen
“Mijn klantenbestand is heel trouw en zeer gevarieerd. Jong en oud, oud Haags of nieuw Haags en vooral ook studenten komen in mijn zaak. De facebookgeneratie, zal ik maar zeggen. De leeftijd varieert van nog geen jaar tot 101. Op maandagochtend knip ik mensen aan huis, dat zijn vaak oudere klanten, die vroeger in de zaak kwamen. Sommige gasten komen een keer per week om hun hippe kapsel actueel te houden, maar in het klantenbestand zit ook een man uit Nieuw Zeeland die een keer per jaar op bezoek is bij zijn familie. Er is de directeur van de dierentuin van Dublin, die een keer per zes weken komt voor zijn knipbeurt en verder van alles daar tussenin. Veel echte Hagenaars, maar ook de nieuwe wijkbewoners uit Oost Europa vinden de weg naar The Chair. Sinds 5 jaar knip ik vooral op afspraak, alleen de zaterdag is nog inloop. Dat is de tijdgeest, mensen willen niet meer lang wachten. Dat is wel een beetje jammer, want de lol die er altijd was in een volle zaak, is daardoor een beetje weg.
Anekdote
Een anekdote? Ik heb een heel vervelende klant eens voor zijn beurt `playback` geknipt door met de tondeuse net te doen of hij geknipt werd. Dat leverde heel wat hilariteit op bij de wachtende klanten, vooral nadat hij de deur uit was. Het mooiste is dat de echtgenote van de klant de volgende dag belde of haar man wel echt geknipt was! Maar ook in het nieuwe systeem blijft dit vak fantastisch. Je moet wel bijblijven via cursussen en rondkijken bij andere kappers, want anders raak je de jeugd en daarmee de toekomst kwijt. Zelf word ik geknipt door een goede collega en ik knip hem als wederdienst. Na sluitingstijd met een biertje erbij. Zo werkt dat.”
Open huis en de toekomst
Er lopen heel wat mensen bij Wilbert de huiskamer binnen. Bijvoorbeeld om tijdens het boodschappen doen even een bakkie tussendoor te doen. Zijn oude bovenbuurvrouw bezorgde regelmatig een broodje. Een andere 83-jarige buurvrouw scharrelt met haar rollator regelmatig naar binnen en van haar is de uitspraak: “Als ik 20 jaar jonger was, dan wist ik het wel.”
Wilbert wil wel tot zijn 80e doorgaan op deze wijze. “Zo lang ik mijn rekeningen kan betalen en ik zoveel lol in mijn werk heb, is elke dag een feest voor mij. Natuurlijk spelen het redelijke tarief, de goede sfeer, de tijd die ik voor elke klant neem, de moderne haarspullen die ik verkoop en de als prettig ervaren muziek allemaal een rol in mijn goed lopende kapperszaak aan de rand van de Valkenboslaan. Dit blijft een leuke volkswijk. Zo herenkapper zijn in een aan kapperszaken rijk bedeelde wijk is een zegen!”
