Hassan Amhayi draagt van huis uit zijn steentje bij
Dit jaar organiseerde Den Haag voor het eerst de Stadsspelen. Jongeren, ouderen, ouders, mindervaliden, iedereen deed mee. De Stadsspelen startten met acht voorrondes in ieder stadsdeel en eindigden met de spectaculaire finale op 5 juni in het ADO Kyocera Stadion. De uitvoering lag in handen van de gemeente Den Haag en Streetsport.
Hassan Amhayi is sinds januari, als senior buurtsportcoach (bij Streetsport) van de gemeente, specifiek belast met het stadsdeel Segbroek. Hij stuurt de sportleiders aan, betrekt partners in de buurt (vooral sportverenigingen), zorgt voor de bekendheid in de wijk en probeert ouders bij het sportgebeuren te betrekken. Hij is razend enthousiast: “Den Haag profileert zich hiermee echt als sportiefste stad van Nederland. Het is fantastisch geregeld.”
Hij begint, werkende vanuit de Krajicek playground, nu te merken dat samenwerking steeds beter van de grond komt. “In eerste instantie leek het erop dat iedereen een beetje met z’n eigen ding bezig was hier. Nu is de samenwerking met Vóór Welzijn, de sportverenigingen en de andere partners, zoals de Klimopschool, beter geworden. Ik zou alleen nog graag willen dat de wijkagent meer langs komt op de playground. Juist hier bij Streetsport zijn we de ogen en oren van en voor iedereen.”
Het tekent de inzet van de buurtsportcoach. Van huis uit was hij actief met vrijwilligerswerk. “Mijn ouders vonden het belangrijk dat je je steentje bijdroeg aan de maatschappij. In de Haagse Sporttuin Schilderswijk organiseerde ik veel voetbal, nu nog trouwens. Daar ben ik door de gemeente Den Haag benaderd te solliciteren op de functie jeugdsportcoördinator, dat ben ik uiteindelijk ook geworden.” Uit eigen ervaring weet Hassan dat je door samen te sporten de nodige sociale vaardigheden aan kan leren. “Enthousiasme en plezier zijn heel belangrijk, maar afspraken moet je wel nákomen. En ook even een handje geven en goedendag zeggen bijvoorbeeld. De ouderbetrokkenheid is niet altijd even groot en er zijn natuurlijk gasten die sturing nodig hebben, dat proberen wij hier via het sporten te geven. Soms moet je wel streng zijn. Natuurlijk twijfel ik wel eens of ik het goed doe, maar als ik dan zo’n jongen na jaren tegenkom die zegt: ‘U was toen best streng op mij als meester, maar nu begrijp ik dat allemaal. Het was niet om mij te pesten, u had het beste met me voor’, dan weet ik weer waarvoor ik het doe. Sport is echt het middel om mensen actief te maken, verbindingen te leggen. Sport verbroedert echt!”
