De Dew Mandir aan de Gaslaan

De Dew Mandir aan de Gaslaan is een bekende plek voor Hindoes uit Den Haag en op 21 oktober tijdens de negende nacht van de Navratri zit de kleine tempel met meer dan 250 gelovigen dan ook stampvol.

De sfeer tijdens de negende nacht van de Navratri is niet te vergelijken met enigerlei dienst uit de katholieke of protestantse kerk. Je voelt je welkom en de hartverwarmende en ongedwongen sfeer is bijna niet van deze wereld. Weliswaar gaat een belangrijk deel van datgene wat je ziet en hoort als Westerse niet-Hindoe aan je voorbij, maar het is door de feestelijke omgeving, door de liederen, de muziek en door de oosterse rituelen fascinerend en onvergetelijk om Navrati mee te mogen maken.

Rita Mahabier kwam in 1974 naar Nederland, bezocht de Mavo aan de Beeklaan, verhuisde naar Friesland, kwam voor haar werk terug naar Den Haag, was werkzaam in de reiswereld en als HR-manager en volgt momenteel trainingen om gedetineerden te begeleiden in de gevangenis. Zij is het die me tijdens de dienst de ‘ins en outs’ van Navratri bijbrengt.

Navratri

“Navratri betekent letterlijk negen nachten. Dit feest vieren Hindoes twee keer per jaar, één keer wanneer de lente begint en één keer in het najaar. Wij vieren dan de oerkracht van de moeder. Het gaat over de strijd tussen de God Durga Mata en Mahishasur, die het hoofd van een buffel had. Deze strijd duurde negen dagen, waarin Durga Mata iedere dag één van haar negen verschijningsvormen aannam. Uiteindelijk versloeg zij Mahishasur. Ik was deze week alle avonden in de tempel en vanavond, de negende nacht, ben ik hier van 17.00 uur tot 05.00 uur morgenvroeg.

Eerbiedig gegroet, o Durgá, schenkster van vreugde;
Eerbiedig gegroet, o Ambá, verdrijfster van smart.

21 oktober

De dienst begint rond 16.00 uur met de Pudja. Wij roepen dan alle goden om op hier in de Mandir aanwezig te zijn. Wij nodigen ze ieder apart uit, we offeren bloemen en wij wassen de goden door hun beelden te besprenkelen met water. Vanaf kwart voor zeven zingen we liederen uit de Heilige Geschriften, dat is ons heilige boek en behalve liederen over God en over onze liefde tot God, gaat het over hoe we met elkaar om moeten gaan en over vrede en over hoe we ons leven moeten inrichten. In die liederen vragen we aan Durga, onze universele moeder, om ons kracht te geven. Daarna begint het aarti en persaad, waarin we de goden met licht vereren en waarbij we bidden dat er altijd licht in ons leven mag zijn. Na de vegetarische maaltijd gaat ieder van ons naar het altaar toe om elk van de goden te vereren. Op een bethelblad liggen een rode bloem, wat pitjes van een granaatappel, een neemblad en wat vermiljoenpoeder. en dat bieden we de Godin aan en maken zo duidelijk: ’Moeder, ik ben hier, we zijn tot u gekomen, ik heb dit voor u meegebracht en ik hoop kracht van u te krijgen’. Dat onderdeel kan wel anderhalf uur duren. En dan, rond 23.00 uur, vervolgt de dienst met meditatie en met Mantra’s, gezangen uit de Ramaya. Om 05.00 uur in de ochtend nemen we afscheid van de goden en van elkaar.”

Meer dan 250 gelovigen waren er op 21 oktober in de Dew Mandir. Niet elke zondag is het zo druk maar het maakt de noodzaak van een nieuwe tempel wel meteen duidelijk.