Wat zijn er toch een hoop talentvolle en vooral ook gedreven mensen in de wijk. Neem Liza Snook die vanuit de Columbusstraat het Virtual Shoe Museum beheert. Deze website is een platform voor alles wat met mooie, prachtige, bijzondere schoenen te maken heeft. Schoenen ingedeeld naar kleur, ontwerper, stijl, materiaal etc. Voor de liefhebbers biedt alleen dit al urenlang plezier. Liza Snook begon ooit met verzamelen van ansichtkaarten waar schoenen op stonden. Door haar website wordt zij nu gezien als hét aanspreekpunt voor de kunst- en designschoen. Ze reist de wereld rond en maakt schoenententoonstellingen met bekende musea. Een pleidooi voor passie en het volgen van je hart.
“Waar moest ik het laten, al die dozen vol met kaarten, krantenartikelen en boeken over schoenen. En vooral al die prachtige schoenen die ik meenam van mijn reizen naar Tibet, India en China. Het dreigde een beetje uit de hand te lopen. Mijn partner Taco, die webdesigner is, kwam met het voorstel om er een website van te maken. Geen stapels dozen meer, de chaos voorbij. Het begon klein, maar door de opkomst van internet pakte het heel goed uit. Op de website kon ik alles mooi rubriceren en werd het allemaal veel overzichtelijker. Steeds meer kunstenaars en ontwerpers uit de hele wereld willen nu hun werk plaatsen, terwijl ik hen help door ze in tijdschriften, boeken en musea tentoon te stellen. Een mooie wisselwerking.
Het leuke is: de website is niet alleen een museum, maar ook een soort archief. Omdat ik dacht dat er geen leefruimte over zou blijven met al die spullen. Toch hebben we mensen uit Londen en Japan aan de deur gehad, die dachten dat dit het adres was van een echt museum.
Schoenen zijn mooi, het zijn gebruiksvoorwerpen, maar bijvoorbeeld met zwarte kleren aan kan je jezelf door schoenen totaal veranderen. Wat gebeurt er als je hoge glitterschoenen, teenslippers of gymschoenen draagt? Schoenen gebruik je maar je kunt ze ook transformeren in een kunstwerk. Ze zeggen veel over hoe iemand is. En het zijn er twee. Een paar. Er worden te weinig schoenen gemaakt die links en rechts verschillend zijn. Op de website zoek ik het in het meest extreme. Ik vraag me dan af: zijn het nog schoenen als je er niet op kan lopen?
Het neemt een behoorlijke vlucht. Ik word benaderd om tentoonstellingen samen te stellen, op dit moment vooral in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, terwijl ook landen als de Verenigde Arabische Emiraten en Qatar mij via contactpersonen hebben benaderd. Soms maak ik de tentoonstelling samen met de curator van het museum, de laatste tijd doe ik het ook alleen. Op de Dutch Design Week in Eindhoven ga ik half oktober samen met ontwerper Chris van den Elzen vijftien Nederlandse topontwerpers laten zien.
Ik zou graag naar Scandinavië gaan en heb een goed expositieplan voor het Verre Oosten. En hier in Den Haag? Ik denk dan direct aan Beelden aan Zee. Maar er komt zoveel tegelijk, het zal even moeten wachten denk ik. Net als de schoenenboeken die ik wil maken over de tentoonstellingen, het moet nog even ‘op de lijst’.
Ik geloof erin dat je je hart moet volgen. Ik heb van mijn hobby mijn beroep gemaakt. Alles wat ik leerde in de 25 jaar dat ik bij ontwerpbureaus werkte, komt nog steeds goed van pas. Dat ik het nu op deze manier doe, ontroert me soms. Ik maak mooie dingen mee. Zoals die ontwerper uit Vietnam die een glazen schoen in de vorm van een zeemeermin heeft gemaakt. Maar ik moet soms ook ‘nee’ kunnen zeggen. Gelukkig weet ik heel goed wat ik mooi vind. Ik zie snel of iets kunst is of decoratie.”
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.