Zaal 3 heeft oog voor publiek en nieuwe voorstellingen
Sinds eind 2013 is Zaal 3 aan het De Constant Rebecqueplein hét podium voor kleinschalig en experimenteel theater in Den Haag. Deze derde theaterzaal van Theater aan het Spui (TAHS) heeft bovendien een buurtfunctie. ”Al is het wél een theater”, vertelt John de Weerd. John is het vertrouwde gezicht en de drijvende kracht in Zaal 3. “Kunst naar fondsen en publiek vertalen in eenvoudige woorden, dat is mijn ding.”
Na 2010, het jaar waarin de bezuinigingen van staatssecretaris Halbe Zijlstra in de kunstsector begonnen, was het voor TAHS duidelijk dat heel veel getalenteerde theatermakers niet meer ‘aan de bak’ kwamen. Wat vooral ontbrak waren podia die het risico konden nemen door juist deze talenten te boeken. John: “Onbekende groepen, erg goed maar nog zonder vast publiek, waar soms maar twintig mensen op af kwamen.”
Het pand van voormalig Theater Zeebelt stond leeg en de gemeente Den Haag benaderde TAHS om hier nieuwe plannen voor te ontwikkelen. “Het paste mooi in elkaar. Het is een overzichtelijke plek, waar met relatief lage exploitatiekosten gewerkt kan worden. Het risico om iets uit te proberen is daarom veel kleiner. Hierdoor sluit de programmering heel goed aan bij die van het hoofdgebouw aan het Spui. Het idee voor Zaal 3 was geboren.”
Fondsen benaderen
Maar hoe nu ook zelf producties te ontwikkelen? John de Weerd bood zich aan bij TAHS-directeur Cees Debets. “Die zei meteen dat er geen geld voor was. Mijn antwoord was dat ik zelf hiervoor geld aan kon vragen.” Projectfinanciering dus. John was een gespecialiseerd fondsenwerver in de kunstsector. Hij kon zich goed verplaatsen in de denkwereld van de andere partij: “Het gaat erom in drie regels een vaak warrig verhaal van een kunstenaar te vertellen.”
Buurtgenoten
Verplaatsen in anderen is iets wat hij bij TAHS ook al jaren deed en doet, door mee te draaien met de Toneelkijkers (groepen die series voorstellingen bekijken en daar hun oordeel over geven). John: “Het is belangrijk om te weten wat men ervan vindt. Om feeling te houden met het publiek.” Ook in Zaal 3, dat door zijn ligging meer heeft van een buurttheater. “Niet te verwarren met een buurthuis: theater is onze manier om mensen uit de nabije omgeving met elkaar in contact laten komen. Maar ook contact met de theatermakers zelf is belangrijk. We proberen altijd de acteurs en regisseurs in de foyer te krijgen. Dat werkt heel goed, je leert van elkaar.”
Een formule die in Zaal 3 al een paar jaar draait is Buurtgenoten, een combinatie van met elkaar eten en dan een voorstelling zien, vier keer per jaar. “Wat we daarin ook belangrijk vinden is dat we ons publiek wat ‘duiding’ kunnen bieden. Hoe is het stuk tot stand gekomen? Dat is gewoon leuk. Tegelijkertijd bieden deze buurtseries een podium aan nieuwe, vaak onbekende voorstellingen.”
Goeddeels buurtgericht tenslotte is de maandelijkse talkshow van Rob Verhoeven, waarin hij mensen uit de buurt op eigen wijze interviewt over wat ze doen, wat ze kunnen en wat ze vinden.
Onder de loep
Theater biedt nog altijd heel veel moois. Het leeft! De organisatie ervan is wel een stuk ondernemingsgerichter geworden. En risico delen is belangrijk, ook met de nieuwe groepen. Misschien ook wel een positief resultaat van de bezuinigingen in de sector? “Veel mensen zijn aangespoord om zichzelf onder de loep te nemen. Toch stel ik wel voor dat het daar bij blijft, nu doen we heel veel voor heel weinig, en altijd voel je Het zwaard van Damocles boven je hangen. Maar het plezier staat voorop!”